YALNIZLIK

Alışır zamanla insan yalnızlığa,
Etrafı duvardır uzanır boşluğa,
Kulağı sestedir kapıya koştuğu,
Arkadaş yoldaşı olur yalnızlığı.

Kafası karışır düşünmek istemez,
Beynini kurcalar hiç bir yere gitmez,
Hayaller kursa da teselli bulamaz,
Avutur kendini dosttur yalnızlığı.

Yalnızlık olmuştur onunla şahane,
Bayramlar,seyranlar sadece bahane,
Ömrünce uğraşmış kuramamış hane,
Kıskanıp ayrılmaz olmuş yalnızlığı.

İçine kapanıp çıkamaz içinden,
Yakınlık kuramaz bırakmaz elinden,
Yapışır yakaya kıskanır kendinden,
Hayatı boyunca kalır yalnızlığı.

Uzaklık ,yakınlık umurunda olmaz,
Kapanır evine hiç dışarı çıkmaz,
Kadere sitemkar tavırlar yapamaz,
Onunla tadacak mecbur yalnızlığı.

NESRİN ÖNEM DEMİR
05 .10 2014
BURSA
www.kafiye.net