GÖNLÜMÜN ÇİÇEĞİ

Ey gönlümün çiçeği bilmem neden açmazsın
Beklerken yollarını gelişini özledim
Açıp da yüreğime misk-i amber saçmazsın
Gözlerinle gözüme dalışını özledim

Akşamsefalarının kalmadı hiç neşesi
Nedendir anlamadım yüreğimin raşesi
Günlerdir bitap düştü döşümün sol köşesi
Kalbime ince sızı salışını özledim

Yediveren gülleri hep boynunu büküyor
Arılar kelebekler çiçeklerde sekiyor
İnan gittin gideli gönül sabır ekiyor
Sevdan ile gönlüme doluşunu özledim

Leylak açmadan soldu mor menekşe çaresiz
Dolunay mateminde geceleri haresiz
Söndü aşkın ateşi sevdamsa şeraresiz
Yüreğime can veren gülüşünü özledim

Beraber diktiğimiz beyaz zambaklar üzgün
Yokluğunda şu gönlüm bil yaşamaktan bezgin
Diyorum değişir mi Nilüfer acep yazgın
Ağlarken gözyaşımı silişini özledim

NİLÜFER SARP
27.AĞUSTOS 2014
www.kafiye.net