YÂR GELDİ BANA

Sevdanın yelleri başımda eser
Mevsim aşka dönmüş; yâr geldi bana
Gülüşü efsane, kendi şaheser
Gitti çorak bahtım; kır geldi bana

Kamaştı gözlerim; yüzü ay gibi
Perçem dalgalanmış, kaşlar yay gibi
Aktı şu gönlüme coşkun tay gibi
Kalbimin kafesi dar geldi bana

Zümrüdî bakışlar çağıl çağıldı
İnci dişlerinden şule dağıldı
Nefesi nefese kadar eğildi
O gül dudakları kor geldi bana

Öyle çekici ki kaçmam imkânsız
Sevgisini saldı içime sonsuz
Daha bundan gayrı olamam onsuz
Muhabbet bağından sır geldi bana

Yıllar biriktirip elem nemini
Kıvama çekmişti hüznüm demini
Söndürdü özlemin cehennemini
Vuslatın dağından kar geldi bana

Hani tüketmiştim bahttan dileği,
Asmıştım duvara unsuz eleği;
Kim gönderdi bana bu hoş meleği?
Ayva dişimdeyken nar geldi bana

Mücella Pakdemir
www.kafiye.net