SENİ ÖZLETİR

Tüter buram buram hasretin güzel
Yol girer araya, seni özletir
Çiçektik bir zaman, şimdiyse gazel
Yıl girer araya, seni özletir

Ne zaman hatıra gelsen bu canda
Kahveyi ocağa sürerim anda
Cemâlin belirir kahpe fincanda
Fal girer araya, seni özletir

Hangi yöne gitsem yanına çıkmaz
Hep tersine suyum, mecrada akmaz
Yakama yapışır, tutar, bırakmaz
Kul girer araya, seni özletir

Bir an görebilmek için ölürdüm
Elim kolum bağlı; inan, delirdim
İmkân olsa hemen koşar gelirdim
Kal girer araya, seni özletir

Yitirmek çok acı yâren bulmuşken
Yüreğim lebalep aşkla dolmuşken
Eyersiz bir ata razı olmuşken
Nal girer araya, seni özletir

Kuşlar eski kuşlar değil ki canım
Hepsi pervazlarda gamsız mihmanım
Ancak mektubuma yeter dermanım
Pul girer araya, seni özletir

Sitemkâr, bîçare ruhum muzdarip
Huzur bulamıyor surûra erip
İşte, böylesine mahzun ve garip
Hâl girer araya, seni özletir

Mücella Pakdemir
www.kafiye.net