Yaşıyorum Öylesine

Yaşadığımız bu şehir de,
Aynı gökyüzü,aynı deniz,
Kokun bile az ötemde!
Elini uzatsan tutabileceğim,
Üç dört adım mesafede.

Seslensem adını, duyarsın!
Nefesin her an ensemde,
Gölgen ise hep peşimde.
Aynı sabah ezanını duyarak,
Uyanıyorum her yeni güne.

Sensiz nefes almak,
Ne menem şey,bu şehir de.
Yaşamak buysa eğer;
Yaşıyorum işte,
Öylesine..!

Nuray Çakmak /21.09.2014
www.kafiye.net