BENİM İÇİN

Nazlanma bu defa, ağırdan satma
Şöyle yamacıma gel benim için
Erkek sözü olsun; palavra katma
Son kez bıçaklasın dil benim için

Belki rahatlarsın, ne derdin varsa
Ser gitsin ortaya, dök parsa parsa
Başkası acıtır milim koparsa
Kalbimi santime böl benim için

Kim sorsa diyordum: “Adamın dibi!
Ben şiirim; o da aşkın edibi.”
Ulan şu ömrümde böyle sen gibi
Kahpelik yapmadı el benim için!

Kader denizine attığın kanca
Gemiyi karaya oturttu anca!
Hani ya ölürdün bensiz kalınca?
Yüreğin yeterse öl benim için

Sevda kitabında gitmek var mıydı?
Maziye karışıp yitmek var mıydı?
Ayrı gönüllerde ötmek var mıydı?
Şu kara yazgıyı sil benim için

“Yok, olmaz!” diyorsan yol orda; buyur!
Katlime fermanı cihana duyur
Yere batsın senden gelecek hayır!
Çatlayana kadar gül benim için

Yüzünü son bir kez bana dönerek
Kabrime toprağı at kürek kürek
Gayrı melek senin neyine gerek!
Şeytanın aklını çel benim için

Mücella Pakdemir
www.kafiye.net