YORGUN

Yorgunum dostlarım şimdi yorgun,
Yaşamın içerisinde oldum bozgun,
İnsanların yanında oldum solgun,
Yorgunum dostlarım şimdi yorgun.


Kahırlar yordu beni zulümlerle,
Telefonlar ezdi beni zehirlerle,
Güneş görmedi beni seherlerle,
Yorgunum dostlarım şimdi yorgun.

Baba olmak zor bir zeneat,
Çocuklara söylenemez feragat,
Yokluklara kahroldum, ya şecaat,
Yorgunum dostlarım şimdi yorgun.


İmbatın ruhumu dinlendirdiğinde,
Duygular zincirle kilitlendiğinde,
Anlatılır mı özlem yitirildiğinde,
Yorgunum dostlarım şimdi yorgun.


Kalemin derdi benden de beter,
Kağıt üstünde kalmaz şimdi lekeler,
Kötü sözler kulağıma olsun küpeler,
Yorgunum dostlarım şimdi yorgunum.

İzmir /30.07.2005
Hüseyin DURMUŞ
Emekli  Edebiyat Öğretmeni
Şair Yazar
www.kafiye.net