KALEM

Dert ortağı olup durmadan yazarsın,
Bazılarına hal hatır sorarsın,
Kiminin canını yakarsın, azarsın
Sen ne biçim anlaşılmaz kalemsin?

Sevgiyi anlatırken gülümsersin,
Ceza verirken kükrer gibisin,
Doğruyu öğretir, öfke yenersin,
Sen ne biçim anlaşılmaz kalemsin?

Öğrenciye not yazar dirhem dirhem,
Zengine para verir, olur merhem,
Fakirin cebine olursun perçem,
Sen ne biçim anlaşılmaz kalemsin?

Alim elinde su olur akarsın,
Zalim elinde kan olur akarsın,
Sevginin yanında mutlu akarsın,
Sen ne biçim anlaşılmaz kalemsin?


Ne kızdığın belli, ne de güldüğün
Bazen ağlar, bazen de güler yüzün,
Zenginden başkasına oldun üzgün,
Sen ne biçim anlaşılmaz kalemsin?

Ben anlayamadım senin halinden,
Uymuyor bir halin diğerlerinden,
Seni görenler oluyor yerinden
Sen ne biçim anlaşılmaz kalemsin?

Gelelim sadede, konuş kalemim,
Zengin, fakiri bir yere dizelim,
Öğrenci, aylak gezeni bir edelim,
Sen ne biçim anlaşılmaz kalemsin?

İzmir. 26.09.2000
Hüseyin DURMUŞ
Edebiyat Öğretmeni
Şair Yazar
www.kafiye.net