Gölgeler  Aydınlık

Hakk’a aşık olan kullar,
“Hu” diyerek döner durur.
Gönülleri nurla dolmuş,
Yüzlerine şavkı vurur.

Hakk’ı söyler hep dilleri.
Uzakta değil illeri.
Ufka doğrudur yolları.
Üzerinde kervan yürür.

Hak’tan geliyor sözleri.
Halka dağılmış közleri.
Mevla’m kavuştur bizleri.
Gölgeleri ışık verir.

Hak’ta kalmış muradımız.
Arşa erer feryadımız.
Dünyadır bizim yadımız.
Nefsimizi akıl sürür.

Hak bağışlar kullarını.
Bizden gizler sırlarını.
Temizleyin kirlerini.
Kalbimizi Mevla’m görür.

Hatice Eğilmez Kaya
www.kafiye.net