KURŞUN KALEM

Benlik hırkasına büründü bunlar
Namusu şerefi yutanlar oldu
Ön safta yer tuttu oturdu onlar
Servetine servet katanlar oldu

Bencillik sevdası yaygın bu ara
Bu nasıl hastalık toplumda yara
Bunlar vicdanını çekmişler dara
Özünü kuruşa satanlar oldu

Kimi çaldı çırptı epey yol aldı
Emekçi yürekler tarihte kaldı
Dünün çömezleri feriştah oldu
Bizi kaf dağına atanlar oldu

Dolu altta kalır kar bastırınca
Ruh bedenden çıkar baş astırınca
Herkes mantar gibi boy gösterince
Yağmur damlasıyla bitenler oldu

İnsanı ezmeye akıl yormazken
Yürek örseleyip hatır kırmazken
Biz kurşun kalemle adam vurmazken
Baş kaldırıp kafa tutanlar oldu

Yavrusu güzeldir her dem kuzguna
Güz gelince meşe uğrar bozguna
Çınar hep uludur gelmez dizgine
Ardıç dallarında ötenler oldu

Güleser Yorulmaz
www.kafiye.net