MEHMEDİM

Saçalrımı üstüne yorgan edip uyuttum
Sana olan sevgimde haz bıraktın Mehmedim
Ak kundakta yatırıp koklayarak büyüttüm
Derunimde tarifsiz naz bıraktın Mehmedim

Dilerimki halkını kurtarırsın derdinden
Milletim medet bekler askerinden ferdinden
Tez kovun düşmaları toprağımdan yurdumdan
Ettiğin yeminlerde söz bıraktın Mehmedim

Sen gidince ardından Çok Hatimler okuttum
Resminin üzerine AY YILDIZI dokuttum
Nakışının üstüne göz yaşımı akıttım
Bana senden hatıra poz bıraktın Mehmedim

Meğerse ben sancaktan sana gömlek dikmişim
VATANA kurban diye al kınalar yakmışım
Veda edip giderken seni son kez öpmüşüm
Dudağımda busenden iz bıraktın Mehmedim

Tabutunun üstünde parlıyordu sonsuz nur
İşte TÜRK ANASININ sonsuz gururu budur
Kabir şehitlerini şefkatle sarıp korur
Yüreğimde sönmeyen köz bıraktın Mehmedim

RABİA TAŞDEMİR 07/04/2001
www.kafiye.net