SAVRULAN HAYATLAR

Hasretin kor olmuş yanar içimde
Dağ, bayır hislenmiş, duman kaplamış
İçimde bir telaş, ürperir içim
Korkular içime hançer saplamış.

Arada bir sesini duysam diyorum
Adını andıkça aysam diyorum
Yeniden günleri saysam diyorum
Meğerse meyilim bir iptilaymış.

Her günüm işkence, uzuyor zaman
Ay desem, yıl desem, almaz hafızam
Her batan güneşle yazılır ferman
Savrulmuş hayatlar, içten yalpanmış.

Her yerde canlanır bir yarım resim
Ardından yetmiyor biter nefesim
İçimi acıtıyor, kalmaz hevesim
Bütün anılarımı hüzün kaplamış.

Arada bir sınaman neyi kanıtlar
Gönülsüz ayrılıklar her gün dert katar
Hevesin oyunsa bu kadarı yeter
Neylersin bu gönül, hiç ders almamış.

Binali Yıldız
www.kafiye.net