YALNIZLIĞI SEÇTİM

Dost dediklerimiz düşman çıktığı için
Ben hep yalnızlığı seçtim,
İnsanlar parsel parsel paylaşıyordu dünyayı,
Birbirlerini yerken insanlar
Ben hep uzaktan seyrettim,
Doymadılar yalan dünyaya,
Ne saygı kalmış ne sevgi,
İşte ben hep bu yüzden yalnızlığı seçtim,
Açmıyor beni kalabalıklar,
Cıvıl cıvıl oynamıyor çocuklar,
Para şöhret,nefret bürümüş dünyayı,
Böyle dünya gerekmez bize,
Beton duvarların arasında kalan hayaller,
Gerçeğe bir adım bile yaklaşamıyor diye,
Ben hep yalnızlığı seçtim,
Çok güzel yaşadım çocukluğumu,
Özgürce koşup oynadım,
Ama büyüdükçe hayatın zorlaştığını gördüm,
Ben düzeltmeye çalıştıkça o zorlaşıyordu,
Bilmiyorum belki de ben büyümedim,
Hayata sorarsanız ya o benden dertliydi,
Yada ben ondan,
İşte o yüzden ben yalnızlığı seçtim.

Nihal Nigar Ağır
www.kafiye.net