VERSİNLER ÇOCUKLUĞUMUZU

Bayram sabahına küs yanım.
Başucumda tuttuğum ayakkabım,
Alıp başını çoktan gitmiş,
Yaşamadığım günlere.
Nasıl yürürüm onlarsız,
Gitmek istediğim yarınlara.!

Hıçkırıklarım büyüyor içimde,
Çocukluğum büyümeden.
Sıkıca asıldığım hayatın;
Öksüz yanından sallanıyorum.
Gözlerimde çalınmış yarınlar,
Bir bir düşlerime düşüyorum.

Bayram sabahına küs yanım
Zamansız büyüyen çocukluğumuza ağlıyorum.
Ellerimizde oyuncakların yerine,
Kırılan umutlarımızla oynuyoruz.
Dünya böyle bir düzende mi?
Yoksa herkes gibi biz de mi geçtik gözyaşından?
Dağların dumanından,evlerin enkazından?
Bir sönen bir yanan ışıklarından.
Gökyüzünde uçuşan kuşların yerine,
O topların seslerinden?
Ağlıyorum bayram sabahına küs yanım.
Ağlıyorum zamansız büyüyen çocukluğumuza.

Masum yüreğimizde,tertemiz umutlarımızı,
Kimler kirletti?
Hangi eller uzandı da çalındı çocukluğumuz?
Nerede kaldı yüzü gözü çamur içinde;
Oynamaktan yorgun düşen bedenlerimiz?
Şimdi kimler oynuyor bizim yerimize?
Biz kimlerin oyununu oynuyoruz?
Versinler bizim çocukluğumuzu biz de oynamak istiyoruz.!

Ümran YILDIRIM
www.kafiye.net

Çocukların gülümsemelerine gözyaşı düşürülmediği,oyunlarının çalınmadığı,insanlığın uzaklara gitmediği,vicdanların ölmediği,savaşın değil de barışın susmadığı,annesiz babasız kalınmadığı,çocukların gülücükleriyle,yürekleriyle dolu,kardeşçe,sevgi dolu,barış ve umutla nice güzel günlere,güzel bayramlara ulaşmamız dileğimle…./Ü.Y/