SOR BENİ

Üzüntüm kollektiftir bulutlar benle ağlar
Sallanınca fay hattı yükselir koca dağlar
Korkunçlaşır çığlıklar karışır ölü sağlar
İyi bak kefensize bulamazsan sor beni.

Elbet biter büyütme azıcık dünya çilen
İnsanlıkta anahtar Adem babayla gelen
Tefekkürle zikirdir şu semavatı delen
Bizlerdeki o yüze dalamazsan sor beni.

Hayat tatlı diyorlar garip bilmez tadını
Mahir gözle bakmayan düşman sanır kadını
Maşukun defterine canla yazdır adını
Aşkını kalbimize salamazsan sor beni.

Sonsuz kara delikte obur dehliz gibiyim
Güneşe tutunarak dönen yıldız gibiyim
Topraktan baş kaldıran taze filiz gibiyim
Gece ile gündüze inanmazsan sor beni.

Ummanlardan ayırma senle ana karayı
Ulaşsan da ışığa atma sakın çırayı
Liste çıkar gözetle dertlerdeki sırayı
Geçici hanemizde kalamazsan sor beni.
24.06.2014
Ahmet Çelik
www.kafiye.net