OD DÜŞTÜ YÜREĞİME

Özlemim demleniyor senelerdir gurbette
Aramızda dağlar var gel desen de gelemem
Hicranla inler gönül gözyaşlarım nöbette
Yeter artık ağlama gül desen de gülemem

Kimbilir ne güzeldir bizim eller baharda
Köy kızları toplanır sohbet eder pınarda
Kuşlara aşiyandır o kocamış çınar da
Canıma yetti gurbet kal desen de kalamam

Şarkımızı dinlerken dünya gelir bana dar
“Sevemez kimse seni benim sevdiğim kadar”
Aşkınla avunurum kalbimi çalan dildar
Hüzzamı bırak neva çal desen de çalamam

Gurbetin geceleri uzar sanki bir asır
Yüreğimin yarası olur derin bir nasır
Kuş tüyü yatak olsa özlenir köyde hasır
Vuslatın hayaline dal desen de dalamam

Zemheride şu gönlüm, yokluğunda buz tutar
İçin için kanayıp, dertlerime dert katar
Sensiz kağnılar geçer içimden katar katar
Düşerim yollarına bul desen de bulamam

NİLÜFER SARP
28.MAYIS.2014
www.kafiye.net