ŞU YAŞAMDA

Ne Umutlar Kaldı harcanmadık
Ne de bir Sevgi tükenmedik
O Kadar Umut harcadık
Sayısı belli Değil
Sevgileri Tükettik doymadık
Yinede yakındık umutsuz
Sevgi aradık ,sevgilide
Umut aradık dipsiz karanlıkta
Şafakları bekledik sabahlarda
Yine geç kaldık uzun gecelerde
Hüznü daha çok yakıştırdık
Genç Yüreklerimize
Elimizle kovduk neş’eyi
Neş’e kovarken kapıdan
O en ıssız yerden sızdı
Güldük, güldük ağlayan Yüreğimizle…

ZEYNEP ÖZÜGENÇ (BİR GARİP ZEYNEP)
www.kafiye.net