Ay Şafağa Verir aydınlığını

Ay, şafağa verir aydınlığını,
İncinir göklerde, yıldız incinir.
Bir çığlık ki yırtar en karanlığı,
Gecelerden kalan kirler silkinir.

Bahar yaza döner, yaz güze döner,
Ahları bitirir, közü kalbimin.
Sevdamın tahtından bir güzel iner,
Görünmez yokuşu- düzü kalbimin.

Cam kafes içinde çırpınır nefes,
Acının alevi değer dudağa.
Kalmaz yaşamaktan aldığım heves,
Sessiz çığlıklarım düşer uzağa…
Ülkü Duysak
www.kafiye.net