DERMANI ARARKEN DERDE DÜŞTÜK

Eğilir oldu başlarımız,
Durmaz oldu göz yaşlarımız,
Konuşmaz oldu dillerimiz,
Suskunluğun adıydı sözlerimiz.

Susarak gözlerle konuşmayı öğrendik,
Yalnızken bağırmayı öğrendik,
Her şeyi yalnızken öğrendik,
Derman ararken derde düştük

Yaralı gönüllerin ilacı meğer sevgi imiş,
Görmedik kimseden sevgi,
Sevginin ilacını kendimiz ürettik,
Her şey de bir güzellik bulurken,
Kaderle savaşmayı öğrendik.

Savaşmayı sevmezdik ama, 
Yaşamak için maalesef onuda öğrendik,
Büyük bir yürek taşırken gönlümüzde, 
Yürek sizlerle savaşmayı öğrendik

Evet hayat çok acı savaşmayı öğretir insana,
Sen ne kadar istemesen de,
Yüzmeyi bilmesen de,
Dertlerle dolmuş dünyanın sığ sularında,
Yüzmeyi de öğretir hayat.

NİGAR AĞIR
www.kafiye.net