Aşkı Neden Bende Bıraktın

Kayboldum yıllar boyu
Bir köşesine çekilip
Unutulan şarkıların
Buruk nağmelerinde saklandım
Bir kalemin ucunda 
Şiir oldum
Hüzünler damıttım
Terkedilmiş bir ağaç yaprağında büyüdüm

Aşkı neden bende bıraktın

Ne bir ışık sızdı odama
Ne”de bir mavilikte huzur bulabildim
Bir sis gibi
Salındım
Döküldüm yeryüzüne
Ama 
Bitmedi gözyaşlarım
İçimi kanatırcasına yalnızlıklar saydım
Gittiğim uzaklarda
Bir ben olamadım
Hep köşe bucak adını andım
Belki acım hafifler diye
Kekremsi gülüşlerim bile
Almadı içimdeki zehri
Üzgün yüzümde kuşlar uyudu
Yıllar boyu
Ben senin yüzünü aradım
Kolay değildi
Kendimi unuttuğum yerlere
Şiirler akıttım 
Küflensinler diye
Bir toz zerresi öfkem
Yığın topraklara döndü
Yeni bir ülkeye adım atamadım
Zehirdi içtiğim 
Acının zehri
Bilmezsiniz
Nasıl anlamını yitirir hayat
Ve
Bir sebeb bulamazsınız
Tekneler geçer gece düşlerimden
Beyaz tekneler
Dalgalar vurur sahile
Sesinde ağlar
Uzaktan bakarım
Dudaklarımı kanatırım

Ben bir kuyu dibiyim
Uzun hikayeler yazarım
Binlerce sorular cevaplar
Yine
Binlerce cevapsız sorularla yaşlanırım
Gurbet nedir”ki
İklimler ötesine salmışım seni
Ve 
Sesimi kısmışım

Sen
Aşkı neden bende bıraktın. 

Necla Argüz
20 06 2014
www.kafiye.net