İZMİR’İN SOKAKLARI

Bir huzur indi İzmir’in sokaklarına. 
Ufukta yorgun ışıklar nasıl saklanmış karanlığa. 
Sabah vakitlerinde İnciraltı,
İzmir körfezi , dağların üzerinde bulutların kızıllığı,
Güneşin doğuşunu seyreden bu kız kim? 
Göz pınarları dolmuş yine.

İstanbul ‘lu kız, 
Gül yüzlüm bırak aksın gözyaşların!
Nasılsa hüzün gözyaşları değil, 
Yeni bir tramvay hattımı aşkına İzmir. 
Yıldız parkına mı çevirdin İzmir’i sessiz sedasız?

Sınav sonuçları bu parkta mı öğrenilmişti!
Bu parkta aşk ilanı mı vardı! 
Tozu alınmış resim miydi güneşin doğuşu? 
Sersem aşığın ardından 
Mahsusçuktan nazlanmak mıydı İstanbul’un aşkı?
Çaresizlik hayallerine dar mı geliyor!

Ruhuna mutluluk fidanı diktiğin, 
Peşinden delice koşulacak aşk mıydı sersem aşık? 
Zamansız esen rüzgârlar bile saçlarını dağıtamamış, 
Bir çift gözün içine aşk kıvılcımlarını, 
Çaktığı zaman mıydı güneşin doğuşu!

Renkler yoldaş olup gökkuşağımı oldu Aşkına! 
Bu sevdaya baş mmı koyacak! 
İki sevdalının yürekleri muhabbetle mi dolu! 
Konsa da bu yola dağlar tepeler engel diye; 
Ruh var, yürek var, sevda var engelleri aşacak! 
Nefes aldıkça bu beden; 
Bembeyaz sayfalara yazacak sevgisini, 
Bir huzur indi İzmir’in sokaklarına!

Gülsüm Hicran Çaçur26/06/2014
www.kafiye.net