SEVDA NÖBETLERİ

Kıfayetsiz artık kelimeler dilimde sukutla
Gönülde köz yandıkca tebessüm olurmu 
Kelebek gibi nazlı sancılar içinde yüreğim
Sukut bile care etmez sevda nöbetlerime

Hayat cüretkar biçimde sürdürüyor akışını
Fecirde güller açıyor hüzünle ellerimde senli
Ezberliyor aklım sana adanan yaşlı günleri
Yetim yıldızlar da çaresiz sevda nöbetlerime

Artık sanki ölüme borçlu tenim kifayetsiz
Teslim olacağım limanda kaderim gülecek
Geceler boyu rüyalarım hep sürgünlerde
Gül-i ranalar çaresiz sevda nöbetlerime

Nefesinde toprak kokusu var sevdiğim
Hüzün dolu çehren gökte bulutları ağlatır
Yansa kavrulsa yürekte izin kalmassa 
Gecenin feyzi çaresiz sevda nöbetlerime

Ürkerek terk ettim sevda teknesini sonunda
O sönük bakışlarınla buz tuttu yüreğim üşüdüm
Avuçlarımda vuslat var şakağımda soğuk terler
Kor içinde yüreğim çaresiz sevda nöbetlerime

Ayrılık şerbeti içirdik gözyaşıyla birbirimize
Düğümlendi tüm cümleler gülerim kaderimize
Aşkın şirazesinde var gözyaşlarımız elemle
Gece ay ışığı bile çaresiz sevda nöbetlerime

Yıldızlar bile ağlar cemre gibi düşen aşkımıza
Issız sahralarda dolanırım seyyah gibi biçare
Artık sen olmadan öksüz kaldı bütün şiirler
Söylenen türküler çaresiz sevda nöbetlerime


SEMA SEZER
www.kafiye.net