Makyaj kapatamıyor artık içimdeki yara izlerini.
Tıka basa dolup taştı anı dolu sandığım.
İçinde çocukluğum bas bas bağırıyor. 
Susturmaya çalışıyorum ağzını tutup ellerilmle, 
Susturamıyorum…


KIRGIN SARI HÜZÜNLERİM

 

Mayalar çalıyorum inatla mutluluk denizine.
Tutturamıyorum.

Tam vuslat öptü derken alnımdan,
Hasret, bûseler konduruyor yanağıma . 
İçimi ürperten ellerine 
Dokunamıyorum. 

Dönüp duruyorum dolap beygiri misaâli
Kısır döngü çemberimde 
Yolum varmıyor yollarına 
Ulaşamıyorum

Bir sensiz, sessiz, sedâsız .
İçimde tavan yapıyor çığlıklarım.
Duymuyor kimsecikler. 
Yokluğun çomak sokuyor arı kovanı yüreğime.
Sayfalara darmadağın saçılıyor mısralar.
Geceler acıyor halime .
Ve ben 
Yalnızca ağlıyorum

Alnımın perçemini çekip durma be kader.
Zaten İsmâîlî bir teslimiyetle,
Uzattım boynumu ellerine.
Sitemim sana deği,l
Seni yazana arz u hâlim…
Ne olur!
Ulutma kurtlarını kekik kokan dağlarımda .
Bir bahar poleniyle dölle umutlarımı.

Sana değil!
En yüksek makamadır yakarışlarım.
Duyar sesimi dilerim kalbimin en k/öz yerinden.
Bilirim bir tek O anlar halimden .

“Kelebekler kadar bir mutlu olabilsem” derim.
Serzenişlerim neşeli çığlığımla son bulsa.
Kırgın sarı hüzünlerim inşirâhı koklasa artık.
Dolsa içimin eksik olan Sen yanı.

Ah bir sen derim bir sen.
Bir sen koklasan kalbimin ah kokan yerinden.
Baharı muştulayan gözlerinle, 
Kurşûni duvarlarım bahar yeşiline dönse.
Ebem kuşağım rengarenk ışıklar saçsa yüzüme 
Kesilse ah bir, sesi soluğu tiranların”
Der, ağlarım Arş-ı A’lâ’ya

Ah travmatik sancılarım; 
Darbe vurmayın kalbimin en k/öz yerine.
Sen de durma. 
Nazlı nazlı yelken aç metaforik beyaz gemim 
Yüz git umarsız, salına salına .
Demir at şiirlerimin düş evrenine…
Sevim Çiçek Karadeniz 
29.5.2014
16:43
www.kafiye.net