SENİ BEKLERİM

Çiçekler açmak için mevsimini bekler,
Ben seni beklerim.
Mevsimler tabiata anlam yükler,
Ben yüreğime sevgini yüklerim.

Gün ağarmak için güneşi bekler,
Ben seni beklerim.
Güneş güne anlam yükler,
Karanlıklar geceye…
Ben ise ruhuma,
Geceyi yüklerim.

Kapanınca perdeler,
Yanınca evlerin ışıkları,
Kırılır içimin puslu aynası…
Yüreğime ümitler yüklerim.
Ve gelmeyeceğini bile bile, 
Seni beklerim.

Mevsimsiz açmaz çiçekler sevgili…
Zamanı gelmedikçe tohum çatlamaz.
Tabiat uyandı da bahara,
Neden hâlâ,
Senin yüreğinin tohumu çatlamaz?

Ülkü Duysak
www.kafiye.net