SİTEM MEKTUBU-2

Dökülüyor kaleminden ağlayarak yazdım bu gün,
Bir resmin vardı masamda, kaldırdım bu günden sonra
Kadehlerde saklanmış o gizli sırrı çözdüm bu gün,
Aşk dolu hüzzam bir şarkı çalmayı öğrettin bana.

Beni böylece perişan ettiğine değer miydi?
Ben var iken başkasına gittiğine değer miydi?
Bir pul gibi üç kuruşa sattığına değer miydi?
Yaşarken yalan dünyada ölmeyi öğrettin bana!

Çok mutluyum desem seni kandıramam yalan olur,
Bir teselli vermek için ayda yılda gelen olur,
Sakladım tüm acıları görünce bir bilen olur,
Sigaram ile baş başa kalmayı öğrettin bana!

Dilimde bin bir feryat olmadı hiç bunu duyan,
Sanadır bunca sitemim dilimdeki bunca beyan,
Bu günlerde geçecektir dayan ey yüreğim dayan,
Hicran gölünde deryaya dalmayı öğrettin bana.

Sen farkında değil misin feleğe takılı ağın?
Tüm sütunları kırıldı yaslandığım koca dağın!
Bir daha sakın arama kalmadı gönlümde bağın!
Sabır daki selameti; bilmeyi öğrettin bana.

Her gece rüyalarıma süslenip de gelme sakın!
Hayalimde seveyim sen görme bunu bilme sakın!
Verdiğin umutları çok görüp alıp çalma sakın!
Bom boş hayaller kurup da gülmeyi öğrettin bana.

Utanmaz mısın çektirdin kahrından bin bir cefanı,
Ettiklerine karşılık hiç göstermedin vefanı,
Ben kahrını çeker iken eller mi sürdü sefanı,
Kadehlerde bir teselli bulmayı öğrettin bana.

HARUN YILDIRIM
www.kafiye.net