UNUTULMASIN

Günlerden onüç mayıs kömürden daha kara
Yüreklerde açıldı kapanmayan bin yara
Gücü olan kurarken halka rağmen tiranlık
Hakk mazlumu koruya yaralarını sara

Düştü üçyüz haneye hiç sönmeyen bir ateş
Yüreği kan ağlarken ana baba evlat eş 
Nasır tutan kalpleri tünel kadar karanlık 
Olanlara; ALLAH’ım göstermesin hiç güneş

Yalnız Soma’da değil Türkiye’mde yangın var
Yetim bebeler halâ babam der yola bakar
Unutulmasın o gün öfke olmasın anlık
Öyle koyu acı ki bir ömür yürek yakar

Mazide yaşanılmaz geleceğe aç kucak 
Bundan sonra sönmesin dilerim hiç bir ocak
Kimseler yaşamasın zerre kadar pişmanlık
Sevgiden uzaklaşıp kaçmasın köşe bucak

Nerede şehit baban hani nerede deden
Girilmeden kabire toprak olmadan beden
Hem dünya hem ahreti etmeyerek viranlık
Hesaba çek nefsini bunca hırs söyle neden

NİLÜFER SARP
19.MAYIS.2014
www.kafiye.net