ÖLÜME GİTTİN Mİ?

Sen hiç kendi tırnaklarınla kaza kaza ölüme gittin mi?
Ben gittim.!
İşte böyle bir şeydi,
Yaşarken ölümünü her gün kendi elleriyle kazımak.
Sen hiç karanlığın içinden
Aaydınlığı çıkarmaya çalıştın mı?
Ben her gün denedim.
Karanlığa bata çıka,
Üstüme başıma bulaştıra bulaştıra denedim.
En azından denedim.!
Rengi yoktu bakışlarımın,
Ben hep karanlıkta yaşadım.
Yaşattığım aydınlıktakileri düşünüp, karanlığa alıştım.
Bir nefesin içindeydim,
Nefes benim içime hep çok geldi.
O yüzden karanlıktan bir el uzattım,
Aydınlığımı emanet ettim.
İyi bakın ona.!
Çünkü ben o aydınlık için çok karanlık çektim.!

Ümran YILDIRIM
www.kafiye.net