GELİR MİSİN?

Zamanın teknesinde yoğruldu hep acılar.
Söndürdün yollarıma ışık tutan kandili.
Yaralı yüreğimde diner belki sancılar,
Bir kere görsem n’olur buğulu gözlerini.

Dalgalar, ah dalgalar; denize küsmüş gibi!
Çağıldamaz olmuşlar, dağlar aşan dereler.
Sesine karışmıyor deli rüzgârın sesi,
Farkına varamadan nasıl geçmiş seneler.

Üşüyen ellerimden bir ürperti yollasam,
Ulaşır mı bilemem o yorgun ellerine.
Yüreğimde harlanan ateşi avuçlasam,
Koşup da gelir misin sevdamın denizine?

Ülkü Duysak
www.kafiye.net