NEDEN BÖYLE OLDU ANLAMADIM


Düşünüyorum durmadan, kendimi yiyip bitiriyorum!
Hiç bir açıklama bulamıyorum ve oturup sinirimi,
Yazmakla gideriyorum!
Hak etmedim mi ben mutlu olmayı?
İçimdeki aşkı sevgiyi seninle paylaşmaya,
Sensizlik içime bir paslı bıçak gibi saplandı!
Küsmeyi bana sen öğrettin, kızıyorum sana.
Ne kadar bir taş kalbin varmış senin,
Ben anlamamışım lütfedip de dönüp arkana bile bakmadın!
Dönme sakın, istemiyorum artık!
Elini ver o sevdiğin kişiye,
Pes etmek sadece bana özel elini verdiğin kişi
Bel ki seni benden daha çok sever!
Git ve dene sonra pişman olup geriye dönme!
Sevgi küsüp gitmek değildi ki,
Sevdinse uğruna ölmekti esrarlı bakışlar altında.
Delice sevişerek boğulmaktır zor olan kara günleri,
Beraberce atlatmaktır zorda olsa aralanan,
Kapılarda o heyecanı gizlice yaşamaktır.
Uzaklıklar bu sevdaya dur diyebilir miydi?
Irmaklar coşabilir miydi eskisi gibi gönüllerde?
Leylekler gibi özgür olabilir miydi düşünceler!
Anla dilim sussa da gönlüm susmaz hep haykırır!
Sensiz ıssız olur gecelerim ,
Sürüklenir düşüncelerim ,
Her şey bitti git, dönme desem de 
Kolay olmuyor ki bitirmeler.

Zülfiye.  Dönmez
www.kafiye.net