ZOR REÇETE

Dönüp evladım sordu ”anayı anlat bana
Bu kıymetli duygular nasıl verilmiş sana”

Canı canda taşımak muhteşem duygu dedim
Hiçlikten varoluşta dengeli döngü dedim
Evreni kucaklayan en sıcak sargı dedim
Ayağın taşa değse iç çeken kaygı dedim
Annelik reçetesi enerjik övgü dedim
Sözün bittiği yerde limitsiz sevgi dedim

El açarak şükrümle diyorum ki Rabbena
Dileyen herkes bir gün inşallah olur ana
İkbalinde analık düşsün en uygun ana

=========

İki kapılı handa bağır kadar mesafe
Anadan gücü alır ömrü eder izafe

Hayırları üstüne örten duası aktır
Vesile sofrasında evlada ruhu paktır

Şu rüya âleminde bütün nefesler darda
Sinedeki rahatlık ’ana’ denilen yârda

’Yavrum’ diye hitabı gönüllere müşerref
Anaya evlat olmak fâniye büyük şeref

Eksikler ah eksikler, eksikler ne yamandır
Eksiklik tamamlansa anasızlık figandır!

Yeniden dirilişte cennet düşerken dile
Ayakları altından sürülürüz menzile

İnsanlık libasına yansıyor gün ışığı
İcabet eşiğine bağdaş kurmuş aşığı

Kutsallık makamında cana sırdaş ve yoldaş
Sevgiyle tüm inançlar kucağına koyar baş

Şefkatin duvarını sırtlanmış yürek ile
En güzel roller onun sarıyor bilek ile

Bütün lezzetler tatsız, sonrasında ziyandır
Elleri öpülmezse bayramlar hep yalandır

Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net