Nur Anneciğim

Bir merhamet mevsimiydi ahtımız 
Şafağıma doğan nur anneciğim, 
Bir rüzgarla hazan oldu bahtımız, 
Senden uzak kalmak zor anneciğim.

Yüreğimde meltem gibi esensin, 
Önümde kasırgaları kesensin, 
Bana yürek yakan sadece sensin, 
Vuslata bir hayal kur anneciğim.

Yüreğin misali bir cennet yurdu, 
Orada tüm çocukların uyurdu, 
Bu gurbet ki beni senden ayırdı, 
Ayrılık vehmini vur anneciğim.

Yanında olunca ilkbahardayım
Senden ayrılalı kışta kardayım. 
Kader buydu, şimdi uzaklardayım 
Uzat ellerini ver anneciğim.

Senden başka kimse beni aramaz 
Başımı okşamaz, saçım taramaz, 
Bu yaramı hiç kimseler saramaz, 
Gel de bu yaramı sar anneciğim.

Sevda mevsiminden bir ses ver bana 
Cennet ayakların altında ana, 
Yolumu kaybettim muhtacım sana, 
Gözlerinde güneş var anneciğim.

Cennet gamzeleri nurlu yüzünde 
Sevgi yüklü her dediğin sözünde 
Hala bebeğim senin gözünde, 
Ne olur başımda dur anneciğim.

Yüreğinde mor sümbüller bittiler, 
Gül bahçende tüm bülbüller öttüler
Niceleri terk edipte gittiler, 
Cihanda tek gerçek yar anneciğim.

Saffet Çakır
www.kafiye.net