UNUTURMUYUZ SENİ HİÇ?
 

Çok seneler oldu sen bizi bırakıp gideli,
Anne sözcüğüne hasret kaldık,
Acını hep içimizde yaşadık,
Gencecik yaşında üç evladını;
Bizi bize bırakıp gittin!

Sensiz çok zor günler geçirdik,
Hep senden aldığımız,
O güzel tavsiyelerinle
Hiç doğru yoldan ayrılmadık.
Zor be annem annesizlik!
Biz hiç bir bayram sevinemedik sensiz,
Annemiz bizi bekliyor diyerek,
Hediyeler alıp sana gelemedik.

Hep içimizde bir hasret bir özlem,
Yıllar yılı böyle üzüntü ve sıkıntılar!
Seni ne kadar çok özlediğimizi
Keşke bir bile bilsen annem!
Seni bir defa görebilsek
Sıkı sıkı sarılıp hasretimizi giderebilseydik!

Anneciğim sensiz hayat çok anlamsız,
Ve dayanılmaz bir hal aldı.
Seni ne kadar çok sevip özlediğimizi,
Yazıyla anlatamayız!
Seni biz hiç unutamadık!
Hep yüreğimizde sevgini,
Anne sevgisini gizlice yaşattık.
Hala seni aynı heyecan,
Aynı özlemle sevip çok özlüyoruz!
Zülfiye Dönmez
www.kafiye.net