BURASI SOĞUDU

Başka bir ateşe git artık
Burası soğudu..
Üşümenden korkarım
Katılaşmandan, buz olmandan
Ne de olsa yanmaya alışkınsın
Yana yakıla yok olmaya
Var olmak değil senin işin
Hep hiçlikte koştun durdun
Bir hiç bile olamadın..

Sana demiştim yanmaya alışkınsın diye,
Kendi yazını yazdığından beri alnına;
Küllerinde kaybolmaya başladın,
Her gün biraz daha donan yüreğine inat..

Oysa hatırlar mısın sevgili;
Islak bir sevdanın öyküsüne başlamadan
Son satırları yazmak gibi,
İçimizde bırakmıştık;
Birlikte aldığımız nefeslerimizi..
İçimize kanayıp, bağrımızın ebruli;
Gecelerine sığınmıştık..
Son aydınlığı gecemize ışıldasa da,
Biz hep kör karanlığa teslim etmiştik;
Bedenlerimizi..
Dipsiz kuyuların uçsuzluğunda,
Bucağı ve sonu olmayan meçhule;
Uzatıp ellerimizi…

Nazlı  Saraç ORAK  (Naz’ca)  / iZMİR
www.kafiye.net