GÜNEŞ OL DOĞ BAHTIMA

O kahkahalarında ne hayatlar gizli,
Gülünce leylaklar aklaşır her dem!
Oysa gölgelerin derin ıstırabında,
En güzel hayallerim bir bir çürüdü,
Umudum kayboldu dehlizlerinde.

Bu hayat çıkmazında bir ömür geçti,
Kâh sabahçı kahvesinde, kâh köşe başında.
İtilmiş hayallerin tam kenarında,
Düştüm, düşeceğim derken
Ansızın uyandım korkunun pençelerinden.

O günden beri hep kurudur göz pınarım,
Bir damla suya hasretliğim ondandır.
Ondandır bu yangını söndürmeyişim…
Kar ol, dolu ol, yağmur ol, çağla sellerce,
Sönsün seninle içimdeki yangınlarım!

Ne olur, bahtıma güneş ol, doğ yeniden
Didende demlenmiş güllerin rengiyle,
Yeniden çiçeklerle boyansın hayallerim,
Mutluk seninle gülsün yüzüme
Seninle geçsin mehtap dolu gecelerim.

Binali Yıldız
www.kafiye.net