SENSİZ HALİMLE

 Bırak soğuk kaldırımlarda kalsın bedenim
Korkmadan karanlığa dalar gibi..
Tanıdık görür mü diye bakmayım etrafıma
Senden bir iz var mı anlamında olsun bakışım..
Birini tutup kolundan oturtayım yanıma
Seni anlatayım,anlatayım durmadan
Bıkmadan,usanmadan..
Onun usanmasını umursamadan
Ne de olsa deli derler,korkarlar benden,
Bu iyi işte…iyi bişey..
Bir kahkaha atmalıyım tam bu esnada
Daha inandırıcı olur..
Yakışır da ayrıca..
Ne de olsa onlar deli der bana
Bense SEN’sizlik derim adıma..

Hüzün dolu yüreğimden bir yudum alıp
Kalkıyorum çöktüğüm yerden..
Dizlerimin taşıyamadığı bedenimi
Sürükleyip ıslak ve karanlık yollarda
Feri sönmüş gözlerime aldırmadan
Koşuyorum soluk soluğa..
Mavi gölgeler düşmüş yüz hatların,
Beyaz bulutlara bakan gözlerin
Tam da karşımda şimdi..
Buz kesmiş soluğumun yüzüne
Her dokunuşu alazlarken tenini
Fısıltıyla kıvılcım saçan ruhumu
Üflüyorum en sancılı yanlarımıza
İrkilerek titreyip sıkıca sarılıyorum
Sıkıca sarıyorum sonuma kendimi
Boşlukta birbirine kavuşanın
Kendi ellerim olduğunu bilerek
SEN’de sanıyorum kendimi
SEN’siz halimle..

Nazlı Saraç Ocak  (Naz’ca)
www.kafiye.net