KADIN OLMAK SABIR ETMEKTİR

Her açmış çiçegin boynunu
Büken bir mevsim vardır ya
Her seven kadının kalbini
Kıran Bir erkek oluyor işte
Sevıyorum diye çırpınırsın
Sevgini anlatamazsın
Öylece seven gönlünle
Kırık dökük bir hayat
Yaşamaya mecbur kalırsın
Sevginin büyüklügünden
Kalbının saflıgından susmayı seçersin
Sen çocukların anası
Kocanın karısı, evinin kölesisin
Sen yeri gelmeyince konuşamazsın
Sen hep arka planda olmaya mecbursun
İşte eskiden annelerimize böyle aşılanmış
Kadın susacak sevgisine karşılık alamasanda
Mutsuzluktan cayır cayır yanıp tutuşsan da
Şartlar var ya şartlar
Yinede son, bitirdim diyemezsin
Dizini kırıp otur oturdugun
Yerde der gibi kendini bu sevgisiz
Ve mutsuz hayatta
Şartlandırır mutsuzlugunla bütünleşip
Yolla devam edersin

Zülfiye Dönmez
www.kafiye.net