NEYLEYIM SENİ

Çiçek olsam dağda, suyum katmazsın,
Üzüm olsam bağda, alıp tatmazsın.
Neyleyim sen gibi gönül bilmezi,
Feda etsem canım, toprak atmazsın.

Gül taktım saçıma dönüp bakmadın,
Aşk koydum ocağa ateş yakmadın,
Neyleyim sen gibi keder silmezi,
Karadan geçip de kalbe akmadın.

Sormazdım neyin var, bilirdim seni,
Çözerdim derdini görmezdin beni.
Neyleyim sen gibi gece gelmezi,
Yıldızların şavkı oksarken teni.

Elvan’a kalmadı gülüşün nazı,
Seninle soldurdu baharı yazı,
Neylesin sen gibi adam olmazı,
Söyler mi bir daha ismini sazı.

Elvan USUL
www.kafiye.net