Dilruba Oldum Sayende

Gel ki,gör ardından bıraktığın enkazı.
Bir kürek al bir de kazma,
Nasıl ki ruhumda bıraktığın derin çukurlar,
Vur kara toprağa,aç şimdi bir mezar,
Derince olsun mezar mabetim,
Kokun kokuma sinmesin,ey aşkımın celladı
Dilden dile düştü,yaşanmadan biten aşkımız,
Adım Dilruba’ya çıktı,yalancı gönül misali,
Asırlık bir makam dinliyorum,Dede Efendi’den,
Kimselere gönlümü veremedim,senden gayrı,
Önce ismini yazdım,ruhumun tüm derinliklerine,

Geceleri sessizce,gönlümdeki sensizliği paylaştı,
Kavruk ve nemli gözlerim,Karadeniz kadar siyah,
Gıcırdayan kapımın gölgesinde oturuyorum,
Sensiz ömrüm kayıyor ayaklarımın altında,
İçimdeki fırtınalar,düş mekanlarda yer değiştiriyor,

Hüzzam makamı şarkılar,çalıyor eski radyomda,
Kalbimde sır gibi s/aklıyor dum,isminin her hecesini,
Sevgini boğuyorum içtiğim her kadehte,
Sevdan ateşten bir gömlekti üç beden büyük geldi senin korkak ruhuna,

Artık kalemim prangalı,yüreğim tövbeli,bütün aşk sözcüklerine

Kelimeler eksik tümceler devrik,haykırmıyor imgeler,
Ne serbest din ne hecenin bir anlamı yok benim için,
Kırık kalemimin ucu ile kazıdığım mısraların arasına kazdığım
Mahsen’e gömdüm seni bu gece.

Emine ÖZTÜRK/Balım Sultan/04.06.2004
www.kafiye.net