Hayaline Daldım

Bugun bedenımle degil , hayalimle oturmuşum
Bir deniz kanarına, hiç durmadan
Geşmişten bu güne dek; neler geldi,
Neler sıgdırmışım şu kısacık ömrüme.
Onların hayaline daldım şu kadarcık zamana.
Neler neler sıdırmamışım ki;
Düşününce tek tek gözümün önünden
Sinema şiridi gibi herbiri diziliverdi.
En çok ta üzüldüğüm nokta şu oldu;
Kendimi her zaman geri planda tutup
Hep kendimden fazlasını,
Sevdiklerime deger verip
Onların mutlulugun için verdim mücadele.
Onlar iyi olursa ben de iyiyim.
Şimdi çok yanlış oldugumu anlıyorum.
İnsanlar başkalarını mutlu etmekle,
Kendının mutlu olmadıgını bilsinler diyorum.
Ben mutluysam benim etrafım zaten mutluymuş.
Şimdi dogrusunu görüyorum,
 Benim mutsuzlugum herkesi mutsuz edıyor,
Anlıyacagınız mutlu insan karşısındakine,
Mutluluk verebiliyormuş.
Şu an ben mutsuzum,
Yazık; ailem, dostlarım, çevrem
Herkes mutsuz.
Amma inşallah bunlar da geçecek,
O eski ve güzel günler,
Yeniden geri gelecek.

Zülfiye Dönmez
www.kafiye.net