Öznesi Çift Olsada Eylemi Bir

Öznesinde gizliydin cümlelerimin,
Oysa sonsuzluktun, gizli bir hazineydin.
Sonra bir ayna oldun, yansıttın, ışıttın,
Benliğimi yarattın, beni ben yaptın.

Aşk öylece geldi, aramıza girdi,
Öznesi çift olsada eylemi birdi,
Ben ve senden ibaretti hepsi,
Ne tek sen, nede tek ben gibiydi.

Arşın kürsüsüne hat çektik birlikte,
Bir resimdin önce, sonra vücut buldun,
Çamurun kirliliği cennet bahçesine döndü,
Dokunduğun her nefes, eksikliği doldurdu.

Yaşanacaklar hiç hesaba katılmadı,
Söylenecek söz bilinmese de hissedildi,
Görmeden sevildi, yürekte yaşananlar,
Bu aşkın bedeli hiç düşünülmedi.

Kabahat işlemeye meyilli bu yürek,
Masum kılınmış meleklerin tapıncıydı.
Tek cümlede kendini açmak isterken,
Evvelimi saklı tuttum, ahirimi gösterdim…

Çamurdum, topraktım, taştım buz gibi,
Nefesin hayatıma nefes, ruhuma ruh kattı.
Ümit ve neşenin keyifli titreşimleri arasında,
Verdiğin büyük gücün farkında değildin.

Kabahat işlemeye meyilli bu yürek,
Masum kılınmış meleklerin tapıncıydı.
Tek cümlede kendini açmak isterken,
Evvelimi saklı tuttum, ahirimi gösterdim…

Aşkın yolları kazalıdır, her kazanın bir belası,
Cennet bahçesinde yasak meyve misali,
İtirazlar yanılgılar bertaraf edildi,
Kaza yola çıkmıştı, geliyorum bile demedi…

18.08.2010
Fatma Avcı
www.kafiye.net