HERKES YALNIZDIR

Herkes yalnız bir miktar,
Bir bardak su, iki gözyaşı kadar…
Karanlıkta kaldığı zaman,
Kendi gölgesini arayacak kadar…
Bu kadar yalnızdır bir çocuk,
Büyüdüğünü anlayacak kadar,
Önce güler, sonra ağlar.
Terk edildiğini anlar,
Önce okula gider,
Sonra parka koşar,
Ve bir miktar mutluluk alır,
Peki bu dünyada parayla alınmayacak ne vardır?
Çocukluk…
Onu da geri istemem,
Sizde kalsın…

GÜLCAN KORKMAZ
www.kafiye.net