İÇİN İÇİN AĞLAMA…!

Değmesin duruşuna ne kem göz ne de nazar,
Umudumu gözünün ışığına bağlama.
Bir damla gözyaşına kirpiğim mezar kazar,
Gözlerime bakıp da için için ağlama.


Gamzelerin raksında aşk şarkısı okunsun,
Gül açan dudakların bırak tene dokunsun,
Sen bana yüreğimin sesinden de yakınsın,
Vuslata eremeden urganımı yağlama.


Ölmedi umutlarım yaşıyorum severek,
Yaralı bedenime sığmaz ağlayan yürek,
Sen olmazsan yaşamam dünya bana ne gerek,
Ömrümü dantel gibi çilelerle tığlama.


Dünya karanlık bana sen varsın her anımda,
Gülerim Azrail’e sen olunca yanımda,
Gözlerin cennetimdir bil ki ölüm anımda,
Yüreğimi aşkının ateşiyle dağlama.


Saçların denizdeki dalgaları andırır
Susuz çöllerde bile serap olur kandırır,
Kahve gözlerin beni yıllar yılı yandırır,
Taşıp da yüreğimden denizlere çağlama.

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net