TAŞ KOLYE

 

Şu boynumdaki taş, kara bir kolye,
Durdukça sineme, seni kazarım.
Şu koynumdaki aşk kara bir name,
Andıkça adını şiir yazarım.

Uzaktayım ey yãr, garip bir kuşum, 
Kanadım olsa da sana uçamam.
Tuzaktayım ey yãr, masum oluşum, 
Düşürdü kafese, kapı açamam.

Şad olsun yüreğin, sana yasağım,
Çürüsün bedenim, teni neyleyim.
Bad olsun sözlerin, düşsün yaprağım,
Sen yoksan dalımda, beni neyleyim?

Düşünce bu aşka, narsız gönlümün,
Tutuştu ocağı, sal’aya döndüm. 
Düşünce peşine arsız gönlümün,
Elvan’ı kurutup karaya döndüm.

Elvan USUL
www.kafiye.net