CANI CANDA UNUTTUM…!
Şimdi mevsim baharmış rengârenkmiş çiçekler,
Umudumu sevdamın hazanında uyuttum…!
Bak bizim şarkımızı söylüyor kelebekler,
Yüreğimi bir kuşun kanadında unuttum…!
Ben senin gözlerini yemyeşil ova sandım ,
Sahte gülüşlerine nasıl inanıp kandım,
Bir tek yanan sen misin ben de uğruna yandım,
Hasretim bitsin diye yıllara kafa tuttum…!
Cellâdımdır geceler yarınlarım karanlık ,
İki nefes arası vuslat bile bir anlık,
Gönül artık virane saray değil samanlık,
Sevgimi zindanların ışığında büyüttüm…!
Her yerde bir izin var her yerde senin kokun,
El tene dokunmadan yüreğime sen dokun,
Sevgim çiçeğe benzer dalından kırma sakın,
Sunduğun zehirleri şifadır diye yuttum…!
Öldü sevdan içimde sen bende artık yoksun,
Acılı yüreğime değen zehirli oksun,
Aşkta kusur aranmaz herkes gönlüne baksın,
Uykusuz gözlerimi gecelerde avuttum…!
Gittiğin günde koptu kıyametler ardından,
Sürgün ettin sen beni sevenlerin yurdundan,
Sen gördün mü kim ölmüş başkasının derdinden,
Seven yüreğe derman canı canda unuttum…!

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net