ÖLÜMÜNE SEVDALI…!

Olmadın şu gönlümün sarayında mihrace,
Dert içinde dertlerim sürünüp duruyorum..!
Bölük pörçük uykular zindanımdır her gece,
Hayalini ararken kâbuslar görüyorum…!

Parçalarken kalbimi bir özür dilemedin,
Sen benim kaderimdin bunu hiç bilemedin,
Şu zavallı gönlüme bir kere gülemedin,
Acep ben miyim suçlu kendime soruyorum…!

Ay küserken geceye olmaz sanırdım sabah,
Güneş günü öperken eyler mi aya tamah,
Seni seven gönlüme edemedin intibah,
Ben niye yollarına ömrümü seriyorum…!

Öfkeme yenik sevdam coştukça kin köpürdü…
Sol yanıma inceden sevdanın oku girdi,
Senden arta kalanı ahım sildi süpürdü,
Açtığın yaraları zehrinle sarıyorum…!

Umudum sen olunca yalın ayak koşarım,
Ben ölüme sevdalı bir yürekle yaşarım,
Elbet bende suçluyum unutma ki beşerim,
Şu akılsız başımı taşlara vuruyorum…!

Hem beden hem yüreğim bu sevdadan yoruldu,
Zamanı bizim için kimler hasrete kurdu?
Bilirim bu ayrılık ikimize de zordu,
Senden kalan dertleri derdimle karıyorum…!

Hüzün Bulutu/Şerife Köksal BADISABA
www.kafiye.net