şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Həyəcanla gözənilən gün çatmışdı artıq….bugun ilk dərs günün idi…çoxlarının həyəcanla gözlədiyi gün… bəzilərinin ilk dəfə tələbə kimi özlərini hiss edəcəkləri,bəzilərinin ilk dəfə müəllim məsuliyyəti daşıyacağı,bir çoxlarının isə müəllimliyə və tələbəliyə artıq alışdığı,lakin yenə də yeni bir ders ili oldugu ucun heyecanla gozlediyi o gun artiq catmışdı…..
Yagışlı payız günü …yarpaqlar islanmış,quşlar yuvalarında gizlənmişdi..yagişin hər damlası torpağa düşdükcə torpaqdan qalxan qoxu ətrafa yayılırdı..sanki bu sakit ,yagış səsli havada sevgi qoxusu var idi…baxışlarının ilk toqquşduğu,ilk rast olduqları bu yağışlı hava onlara sevgi sözlərini pıçıldayırdı sanki…qəlblərində ilk dəfə duyduqları bu hiss necə həyəcanlı idi..
Yaxın qohumum avtobusa minəndə gözü qarşı tərəfdə oturmuş qıza sataşdı. Qız oğlana, oğlan qıza bax-baxa bir-birilərinin ürəklərinə yatdılar. Avtobusdan düşəndə oğlan qıza yaxınlaşdı, nömrə verdi. Bir müddət danışdılar. Sonra qızın şəklini göstərdi mənə.
İlk dəfə atasıyla qarşı qarşıya oturub açıq sohbət etdilər…atası onu bir dostunun oğluyla evləndirmək istədiyini bildirdi…qızın ürəyində sanki tellər qırıldı…cəmi 17 yaşı vardı….xəyalları vardı,arzuları vardı….oxumaq istəyirdi…
Dünyanı tanımağa başladığı zamandan bircə arzusu var idi..”İşığı görmək”….O həyata gəldiyi gündən həyat işığından məhrum idi…Heç bir anlayışı yox idi ətrafdakılar haqda..insanın,heyvanların,təbiətin necə görünüşdə olduğunu,işığın nə olduğunu bilmirdi..Tək istəyi görə bilmək idi..
Sıcacık bir yaz sabahının erken saatlerinde dokunaklı bir sala sesiyle uyandım. Haziran ayının son günüydü. Müezzin aşinası olduğum, her dinleyişimle ruhumun en ücra köşelerine sinen o hüzünlü nameleri tekrar ediyordu. Sala bittiğinde ardına kadar açık penceremden, karşımda duran ak pak minareyi seyre dalmıştım. Kimin içindi acaba göç habercisi bu sala?
Uzun yıllar önce bir Bayram arefesinde alışveriş yapmak için yeğenimle çıktık. Ramazan ayının son günü oruçluyum bütün gün dolaşmaktan aç, susuz ve kahvesiz bitap düşmüşüm. Nedense hemen kan şekerim düşer ve baş dönmesi başlar, eğer araç kullanılırsam maksimum dikkat etmeye çalışırım keza ışıklarda durduğum zaman sanki araç hareket ediyor gibi bir hisse kapılırım.
Ne zormuş sevdiğim böyle yaşamak
Seni düşündüm de oturdum ağladım
Onu aşk bilip te can da taşımak
Değmez miş sırtımdan vuruldum ağladı
Seviyorum deyip yalan söyleyenleri
Başka insanlarla gezenleri de gördüm
Dostum deyip düşmanlık besleyenleri
Yarı yolda geri dönenleri de gördüm
Onu dinləmək üçün yatağının içində oturan Səma Elçinin susmasından söhbətin uzun ola biləcəyini yəqin etdi. Onun üçün də yerini rahatlamaq üçün taxtın lap baş tərəfinə çəkilib kürəyini taxtın başına söykədi. Onun hərəkətlərinə göz qoyan Elçin öncə hardan başlaya biləcəyini düşündü sonra boğazını arıtlayıb sözə başladı.