şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
İşte yine ramazan içime hüzün çöktü
Saymadım bu kaçıncı yalnız oruç tutuşum
İftarda ve sahurda bu gözler çok yaş döktü
Yalnız yerken aşımı derdime dert katışım
Biri var güzel ama nedense huyu garip
Sanki kendi Belkıs’tır, yaşadığı yer Saba,
Gözü hep yükseklerde yaşayışı acayip
Kırıp döker alemi konuşur kaba saba
Ben gözlerinin nuru, ben kara saçlı kızın,
Sen benim nefesimdin, nefesim kestin anne.
O edalı bebeğin, gökte parlak yıldızın
Gönlünü aydınlatan ışığı kestin anne.
Her yer yemyeşil oldu çiçeklendi tüm dağlar
Yaza kucak açan ay mayıs geldi nihayet
Yavaş yavaş patladı yapraklandı hep bağlar.
Havalar da ısındı etmeyiz hiç şikayet
Bülbül figan eyler çile çoğaltır
Konup gül dalına; ağlar yâr diye
Yağar incecikten derdi sağaltır
Elif gibi tozar; gökte kar diye
İki damla yaş akar yanağımdan aşağı
Ansızın yıkılırım sen yadıma düşünce
Görürsem bir kuytuda boynu bükük aşığı
İçimden bükülürüm sen yadıma düşünce
Gönülden doğuyor dostluğa güneş
Kadrini bilene dağ gibi yüce
Geçinip gidelim hep kardeş kardeş
Akıbet ölümdür malum netice
Feryatta deli gönlüm sevdana meyil verdim
Bir günün seherinde yelde buldum yâr seni
Aşkın gülistanından rengârenk çiçek derdim
Pembe beyaz güllerde, koklar oldum yâr seni
Su misali akarken zaman dur durak bilmez
Gün günü kovalarken geldik yine nisana
Rengarenk giyinirken doğa nasıl da gülmez
Zorlu bir kıştan sonra neşe verir insana
Mevsimler geçerken arka arkaya
Bazen yaz, bazen kış, hazanı vardır
Bekle baharını gün saya saya
Kudret sahibinin mizanı vardır