Geçen Zaman

Bazı sabahlar uyandığınızda yataktan kalkmak istemezsiniz.Hani üşüdüğünüzden de değil yorganı tepenize kadar çeker o soğuk kış günlerini hatırlarsınız sadece. Ta ki telefonunuza mesaj gelene kadar. Üç sn içinde fırlatırsınız kendinizi kalkıp elinizi yüzünüzü yıkarsınız. Yatarak ne geçecek ki elinize.Gerçi gözler kapatıldığında ıslak rüyalar arasında, ah o gözler açıkken bile hep görüyorum dersiniz.

İçimizde acıyan o yerler her kokusunu çektiğimiz biraz daha mı hafifleyecek sanki? Biraz düşünmek, gülebilmek için derin derin, ne gözümüzden yaş düşer ne de göğsümüzün üzerindeki yük hafifler.

Belki balkonda etrafı seyrederken telefonunuza mesaj gelir.Bu bir dost da olabilir düşmanda. Paylaşmak lazım her daim üzüntüyü.. Ne haldesiniz diye merak edenler, ”sağ olsunlar, yanımdaydılar mutluluğum için çırpındılar”, düşüncesi çok güzeldir. Söyledikleriyle geçer mi üzüntü,evet konuşmak iyi gelir,bir süreliğine sakinleşir insan oğlu.Geçtiğini düşünürüz yada geçmiş gibi davranırız.Aslında tek yaptığımız içimizi acıtan duygunun üzerine bir örtü örtmektir.Orada daima duracaklardır, o örtüyü açmadıkça hayat bir şekilde devam edecektir.Unutmak diye bir şey yoktur aslında hatırlamamak vardır.Yüzleşmedikçe içinde patlamaya hazır bir bomba ile yaşar insan ne yazık ki.

Bazen duyguları yönetmeyi başaramayız. Mükemmel olmadığımız gibi vazgeçemeyeceğimiz özellikleri yazın bakalım deseler ,içimizde duyduğumuz heyecana bilinmeyenlere adım atarız.. Korku yeniliklerden farklılıklardan kaçmaktır. Bazen çok mantıklı bulduğunuz bir şeyle başlamak daha kolay gelir.Bazen de ”ne kadar akla yatarsa yatsın bir türlü ısınamıyorum mantıklı gelenlere”, deriz.Çoğu zaman akıl ve kalp savaş halinde ömür tükenir.
Sonunda galip olan ise kalbimiz aklı bitap düşürür, duyguların üzerindeki galibiyetiyle hayata karşı yenilgiye sebep oluruz

Peki içimizde kopan fırtınalara ve duygulara nasıl hükmedeceğiz?Aslında kalp acıtırken zihinle konuşuruz.Yerine getirebilir mi sözler ve kelimeler,unutmak,unutabilmek sahip olduğumuz en değerli özelliklerimiz iken?

Keşke üzüntüleri farklı bir açıdan bakarak mutluluğa dönüştürebilsek.Sanırım kendimizi kontrol etmekte eksikliğimiz.

Sevgiyle kalın.

İlknur Yıldırım
22.05.2019
İzmir’den
www.kafiye.net