Doğumun Donuk Pembeliği

Yine gece oldu 
Ay gözlerimi kapadı
Yüzümde, nerede başlayıp nerede bittiği belli olmayan çizgiler.

Soluk yanaklarım ile dağınık saçlarım 
Ya şu minimini kalbim
Garip olan hikayem de
İçinde mahcubiyeti ile bitmeyen 
Mecbur eğdirdi başımı
Gitmek istedi gözlerimden menevişlim!

Bana ait olmanı isterken
Kalbimin tellerinde nağmeler
Bir buse ki en münasip yer 
Dokundu alnıma ha ağladı ha ağlayacak!

Bir istiridye kabuğu
Birleştirdi dudaklarımı tekit etmek istedi
Bu coğrafyada aşk ne kadar da bencil
Bir o kadar da kudretli!

Bu aralar
Uçan beyaz kuşlar gibi 
Sürünüyorum sularında dalgaların
Oynaşıyorum kıvrımlarında köpüklerle

Sebepsiz yastığımın altında
Beyaz bir kasımpatı 
Tesellisi belkide mütalaası..

Senden evvel
Ölümün beyaz dudaklarında
Kestiremedim hangi nefesin estiğini 
Doğumun donuk pembeliği miydi
Seni uzun uzun seyrettiren..

İlknur Yıldırım
____ 10.10.2018
İzmir’den
www.kafiye.net