Men bir heyat hekayesi

Men bir heyat hekayesi,
Yazilmamiş bir eserem,
Oxunmamış bir üreyem,
Açmadan solan çiçek…

Men bir heyat hekayesi…
Bu heyatla ne dostlaşa,
Ne de düşmen ola bilirem.
Ne sevgiyle, ne sevgisiz yaşaya bilirem.
Acilara alışmışam, sarsılmışam,
Çox yanmışam…

Men bir heyat hekayesi…
Yazılmışam üreyimin görünmeyen terefinde.
İçin- için ağlamışam,
Gözlerimde gizletmişem göz yaşımı,
Hesretimin baş daşını.
İçimdeki hisslerimi boğa- boğa hıçkırıram,
Qürurumu qoruyaraq hayqıraram,
Men de varam!!!

Men bir heyat hekayesi….
Ne yaza bildiyim,
Ne de unuda bildiyim eşqem.
Qaranliq dolu gecelerde,
Cavabsız qalan sorular dilimin ucunda qalıb.
Hesret çeken o sözleri defelerce uda -uda,
Susa-susa oxşamışam,
İçimdeki duyğuları içimdece azdırmışam ,
Üreyimde yer eleyib neçe şeir basdırmışam.

Men bir heyat hekayesi…
Kimse oxumayacaq,
Elece yox olacam.
Bu gün varam,sabah yoxam,
Belke de heç olmamişam,
Bu hekayem yarım qalib…

Seadet Rzayeva Qerib
www.kafiye.net